Nawigacja to najważniejsza dziedzina wiedzy morskiej. Dzięki niej statki i jachty trafiają bezpiecznie do portu przeznaczenia. A to jest chyba dla żeglugi najważniejsze. Prędzej czy później każdy z żeglarzy próbuje swoich sił w tej dziedzinie aktywności. Umiejętności obserwacyjne niezbędne podczas żeglugi, są potrzebne zarówno na morzu, jak i na śródlądziu. Dzięki nim junga pełniący służbę na oku będzie potrafił dostrzec i zidentyfikować niebezpieczeństwa grożące jednostce, a także przekazać sternikowi wszelkie inne ważne informacje dotyczące prawidłowej żeglugi. Dalsze rejsy, w tym wszystkie morskie wymagają od każdego żeglarza poważniejszej wiedzy o nawigacji, szczególnie wtedy gdy pełni on funkcję oficera nawigacyjnego – szturmana.
 | Junga* – Prawidłowo prowadzi obserwację akwenu, składa meldunki oceniając odległość oraz kierunek (w systemie zegarowym, rumbowym lub w stopniach) od przeszkody; – Potrafi określić zasady pierwszeństwa w razie mijania się jachtów na wodach śródlądowych i morskich; – Potrafi zaobserwować i zinterpretować podstawowe śródlądowe lub morskie znaki nawigacyjne – Umie rozpoznać najważniejsze zjawiska pogodowe zagrażające żegludze jachtowej. |
 | Nawigator** – Potrafi odczytać z urządzeń elektronicznych i nanieść na mapę: pozycję geograficzną i kurs jachtu, a także odczytać jego prędkość i aktualną głębokość wody; – Bez urządzeń elektronicznych potrafi zmierzyć prędkość jachtu i głębokość wody; – Potrafi odczytać z mapy morskiej odległość między dwoma wskazanymi punktami – Potrafi wyznaczyć pozycję obserwowaną z dwóch namiarów (rzeczywistych) jednoczesnych. |
 | Szturman*** – Umie odczytać z mapy morskiej: charakterystyki znaków nawigacyjnych, rodzaj występujących przeszkód nawigacyjnych i wartość deklinacji na dany rok. – Potrafi praktycznie posługiwać się programem do nawigacji morskiej; – Określi na podstawie publikacji nawigacyjnych warunki wejścia do portu; – Potrafi prowadzić nawigację zliczeniową w oparciu o kompas magnetyczny i własne obserwacje (bez urządzeń elektronicznych). |
 | Sygnalista morski** – Potrafi rozpoznać sygnały wzywania pomocy; – Umie zinterpretować dźwiękowe sygnały ostrzegawcze: manewrowe i w ograniczonej widzialności; – Potrafi odebrać nadany światłem komunikat w alfabecie Morse’a; – Umie odróżnić i zinterpretować wybrane flagi MKS; – Posiada sprawność Jungi * [NAWIGACJA]. |
 | Radiooperator*** – Umie nawiązać rutynową łączność za pośrednictwem morskiego radioodbiornika UKF; – Potrafi prawidłowo wezwać pomoc za pośrednictwem UKF (w tym również z użyciem DSC), a także odczytać i ogłosić komunikaty PAN PAN i SECURITE; – Umie odebrać i odczytać komunikaty otrzymane za pośrednictwem odbiornika Navtex; -Potrafi obsłużyć pirotechnikę jachtową i uruchomić pławę EPIRB; – Umie przeprowadzić konwersację przy użyciu flag kodu MKS. |